Ես մեծ հետաքրքրությամբ կադացի <<Սուրբ Ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին>>հեքիաթը: Այն ինձ շատ դուր եկավ:
Հեքիաթը այն մասին է, որ ամեն մեկը յուրահատուկ է, նմանատիպ չի տեսնում և զգում աշխարհը, և չպետք է ստիպել որևէ մեկին մտածել ուրիշների պես: Ամեն մարդ յուրովի է շնորհալի, և պետք է գնահատել սեփական <<ես>>-ը ու հետևել սրտի երազանքին:
Իմ կարծիքով, աղջիկը շատ ճիշտ արեց, որ ընտրեց աշխարհը՝ իր աչքերով տարբերակը: Պետք է հարգել ուրիշների կարծիքը, բայց առաջնորդվել սեփական կարծիքով: Չէ որ հենց այդպես դու կլինես նման ինքդ քեզ, և ոչ ուրիշներին:
