1869 թվականին մի ցուրտ ձմեռային օր Հայաստանի հեռավոր Դսեղ գյուղում ծնվեց Հովհաննես Թումանյանը։ Դա իր քաջ զինվորական պապիկի անունն էր։ Նրանից հետո ընտանիքում ծնվեցին ևս յոթ բալիկներ։ Հովհաննեսը մի քիչ չարաճճի էր ու լացկան։ Նա շատ շուտ է սկսել քայլել։ Մի անգամ պատից բռնվելով դուրս է եկել բակ, և կովը նրան պոզահարել է ու գցել գետնին։ Մի անգամ էլ գլուղն ուզեցել է մցնել ծիտիկի բույնը։ Երբ փոքրի Հովհաննեսը մի քիչ մեծացավ, գյուղում իր համար ընտրեց մի գեղեցիկ վայր։ Դա մի փոքրի բլրակ էր, որտեղ բարձրանում էր նա և նայելով աստղերին՝ երազում էր։ Նա շատ ընկերներ ուներ։ Գյուղում Նեսո անունով մի տղա կար։ Նա շատ հեքիաթներ գիտեր և իր ամենալավ ընկերն էր։
Continue reading “Հ․ Թումանյանի մասին”
Վարդանյան Ալեք 