Ա
Լինում է, չի լինում մի աղքատ ջաղացպան։
Մի պատռված քուրք հագին, մի ալրոտ փոստալ գլխին՝ ապրելիս է լինում գետի ափին, իր կիսավեր ջաղացում։ Ունենում է մի մոխրոտ բաղարջ ու մի կտոր պանիր։
Continue reading “Հովհ․ Թումանյան «Չախչախ թագավորը»”Հովհ․ Թումանյան «Չախչախ թագավորը»
Վարդանյան Ալեք 
You must be logged in to post a comment.