Ես լսեցի մի քանի հեքիաթ և ամենից շատ ինձ դուր եկավ ՙՙՄոզին՚՚: Ինչպես մյուս հեքիաթներում, այստեղ նույնպես շատ էին կախարդկան բաներ: Ինձ դուր են գալիս նման հրաշքները, ինչպես օրինակ ոնց է պղինձը ոսկի դառնում, կամ մոզին՝ գեղեցիկ տղա:
Այս հեքիաթում մի հարուստ մարդ ու կին են լինում, շատ առատաձեռն, բայց երեխա չեն ունենում: Մի անգամ մի դերվիշ է նրանց տտուն գալիս և երեք խնձոր է տալիս կնոջը, որ մեկ օր հետո օրը մեկը ուտի, և 9 ամիս հետո նա տղա կունենա: Բայց կինը այքան է հմայվում խնձորներով, որ բոլորը միանգամից ուտում է և 9 ամիս հետո մի մոզի է ունենում: Չնայած, որ նա լացում ու անիծում է դերվիշին, բայց պահում մեծացնում է մոզիին: Երբ մոզին մեծանում է, մորը ասում է, որ գնա և թագավոր աղջկան ուզի իր համար: Եվ այսպես մայրը գնում է, ու երեք անգամ թագավորը ամեն տեսակ բարդ պահանջներ է դնում: Չնայած, որ կինը հուսահատ հետ է գալիս ամեն անգամ, բայց մոզին մորը հանգստացնում է և ասում ամեն անգամ, որ թագավորի պահանջները անհնարին չեն ու ամեն անգամ գիշերը քնում են, առավոտյան տեսնում ամեն բան պատրաստ:
Էսպես թագավորի աղջկա հետ ամուսնանում է մոզին, ու գիշերը պարզվում է, որ նա շատ գեղեցիկ տղա է դառնում, երբ մոզի կաշին հանում է մի կողմ դնում: Չնայած աղջիկը խնդրում է, որ նա էլ չհագնի այդ կաշին, տղան նրան չի լսում: Նրա կինը ստիպված թոնիրն է գցում և աայրում այդ կաշին: Հեքիաթը շատ լավ է ավարտվում: Հերոսները աղավնի են դառնում և գտնում իրար ծովի տակ ու միասին երջանիկ ապրում:
Վարդանյան Ալեք 
One thought on “ՙՙՄոզին՚՚ ժողովրդական հեքիաթ”